Onverwachte vondst
Als macrofotograaf doe ik niets liever dan door de natuur struinen op zoek naar een mooi onderwerp om te fotograferen. Soms ga ik doelgericht op zoek naar een welbepaalde soort maar meestal laat ik mij verrassen door wat er op mijn pad komt. Dit heeft al vaak tot onverwachte vondsten en beelden geleid. Zo ook tijdens één van onze wandelingen in het mooie Viroinval, waar ik samen met mijn vrouw Inge op vakantie was.
De donkere helmkruidbladschaver, een juweeltje onder de snuitkevers - ©Wim Acke
Viroinval
Viroinval, een Belgische gemeente in de provincie Namen, is best een bijzondere plek voor natuurliefhebbers. Landschappelijk is het gebied vooral interessant door de vele kloven en zinkgaten. De bekendste plek is ongetwijfeld Fondry des Chiens, een kloof van ruim 100 meter lang. Daarnaast is het ook een heel kalkrijke regio met schrale graslanden waar heel wat zeldzame insecten, planten en reptielen voorkomen. Logisch dus dat een bezoek aan deze streek al langer op ons verlanglijstje stond, maar door omstandigheden was het er nog niet van gekomen.
Juweeltje
Zoals gezegd is Viroinval rijk aan zeldzame soorten. Toch ben ik geen fotograaf die jaagt op zeldzaamheden. Meer zelfs, wanneer ik een mooi beeld kan maken van een "gewone" soort schenkt mij dit minstens evenveel voldoening. Toch blijven ook de meer algemene soorten vaak onder de radar. Zeker voor insecten is dit het geval en daar zijn meerdere oorzaken voor. Zo houden ze er veelal een onopvallende levenswijze op na, bijvoorbeeld doordat sommige vooral 's nachts te zien zijn. Ook zijn heel wat soorten slechts tijdens een héél korte periode als volwassen individu actief en verdwijnen ze de rest van het jaar als larve of pop onder de grond, in dood hout, onder bladafval, enz. Daarnaast is een groot deel van de ongewervelde dieren gewoon bijzonder klein en worden ze daardoor ook vaak over het hoofd gezien.
Dit laatste is ongetwijfeld het geval met de beestjes die mijn vrouw en ik aantroffen tijdens één van onze uitstappen. En jawel, de eerlijkheid gebied mij dit te zeggen dat niet ikzelf maar mijn vrouw Inge enkele van deze diertjes spotte. Terwijl we, met de camera in de aanslag, langs een bosrand de vegetatie afspeurden ontdekte ze op een plantje enkele onooglijke donkere stipjes van minder dan een halve centimeter groot. Ik maakte snel een foto om te achterhalen wat we precies zagen. Toen ik inzoomde zag ik tot mijn grote verwondering dat het miniscule snuitkevertjes waren. En wat voor kevertjes!? Met hun zwartgrijze en rosse fluweelachtige uiterlijk waren het ontegensprekelijk juweeltjes. Ze vroegen als het ware om gefotografeerd te worden, dus haalde ik er ook mijn statief e.d. bij. Het was geen sinecure maar uiteindelijk kon ik toch een foto maken waarbij, naar mijn gevoel, alles in zijn plooi viel.
Nieuwe kennis
Het leuke aan dergelijke ontdekkingen is dat je steeds nieuwe kennis opdoet. Zo wisten we aanvankelijk niet met welk kevertje we precies te maken hadden. Obsidentify bracht snel raad en het bleek om een vrij algemeen beestje te gaan met de welluidende naam "donkere helmkruidbladschaver" (Cionus tuberculosus). Deze naam heeft hij overigens niet gestolen want deze snuitkever komt vooral voor op knopig helmkruid (Scrophularia nodosa). Zo zie je maar hoe verrijkend en verrassend een eenvoudige wandeling kan zijn én ... hoe mooi een miniscuul kevertje waarvan je het bestaan niet eens vermoedde.
Reactie plaatsen
Reacties